We hebben goed geslapen in het
The River Kwai Bridge Hotel in Kanchanaburi.
De plannen voor vandaag zijn een bezoek aan de
Sai Yok Noi Waterval en aan de
Hellfire Pass.
Met de auto gaan we op weg, we tanken eerst even omdat we niet weten of we onderweg een
tankstation tegen komen.
Als we bij de waterval aankomen is dat zoals we ons van vroeger herinneren, een brede weg met
parkeerplaatsen in het midden en één kant waar ook veel winkeltjes zijn.
Er wordt voornamelijk produkten van bananen verkocht, maar ook gedroogde vis.
Pia koopt gedroogde visjes, gedroogde bananen, Tom twee pakken koffiebonen.
De waterval bevat meer water dan toen we er de eerste keer waren, het is er mooi maar het is
geen spectakulaire waterval.
Er komen, zowel bij de waterval als bij de winkeltjes, veel Russen.
We rijden verder naar de Hellfire Pass.
Bij de ingang krijgen we uitleg door een Thai die in Amerika heeft gewoond.
Het hele komplex wordt onderhouden door een organisatie uit Australie en dat is te zien ook.
Het bezoekerscentrum is netjes, we krijgen uitleg over de routes die we kunnen lopen, 1 km
en 3 km.
Voor de laatste moeten we een walky-talky meenemen omdat niet overal op deze route
telefoonbereik is.
We kiezen voor de korte route en lopen de trappen af naar het begin van de route.
Er staan hier en daar bordjes dat je deze route op eigen risico loopt, er kunnen stenen naar
beneden vallen.
De pas zelf is niet zo heel spectakulair, maar als je bedenkt dat deze in de periode van
bijna een jaar met de hand is uitgehakt in een tropisch klimaat dan wordt dat toch wel een
beetje anders.
Als we zijn uitgegeken eten we een hapje bij een van de restaurantjes bij de pas.
Op ons gemak rijden we terug naar Kanchanaburi waar we even wat drinken op het terras van
onze kamer.
Daarna lopen we de straat voor het hotel in, niet in de richting brug maar naar de andere
kant.
Dat valt wat tegen, er zijn weinig gelegenheden om te eten, en het is lastig lopen langs de
straat.
Daarom lopen we maar terug naar de brug waar we bij het zelfde restaurant als gisteren eten.
Onderweg zien we tegenover ons hotel een restaurant waar het druk is, daar gaan we morgen
maar eens eten.
Ergens onderweg heeft Pia's zus Moue gevraagd of we dit weekend mee willen naar Buriram om
daar een auto op te halen.
En ook om daar een nacht te blijven slapen.
Tom heeft er niet zoveel zin in, het betekent drie dagen achter elkaar in de auto, hij wil
wel mee maar dan gaan we morgen terug naar Bangkok.
We weten ook niet zo goed wat we morgen gaan doen, het plan is om naar een warmwaterbron te
bezoeken, maar gezien de trekkracht van de auto heeft Tom zo zijn twijfels over eventueel
bergachtig terrein.
Later besluiten we om toch maar mee te gaan naar Buriram en gewoon volgens plan op vrijdag
terug te gaan naar Bangkok.
Geschreven op: 2023-02-17
We vertellen wat we hebben gedaan en hebben meegemaakt tijdens een reis en we vertellen ook wat we daarvan vinden; niet meer en niet minder.
Dit is geen reisgids, en evenmin een advies om een plaats wel of niet te bezoeken.
Daarvoor zijn andere sites.
Onze mening over plaatsen waar we hebben gegeten, gedronken of geslapen zijn niet bedoeld als
(positieve of negatieve) beoordeling, ook daarvoor zijn andere sites.
Het is ons beeld van de situatie op een zeker moment en dat beeld is beïnvloed door onze stemming,
het weer en vele andere factoren.